نقش میانجی گری کیفیت زندگی کاری بین سرمایه روان شناختی و رضایت از زندگی

زمینه و هدف: سرمایه روان شناختی سازه ای نوین در روان شناسی مثبت است که بین جنبه های مثبت و منفی در سازمان تعادل ایجاد می کند به گونه ای که نقاط قوت تقویت و نقاط ضعف اصلاح شود. هدف پژوهش حاضر بررسی میانجی گری کیفیت زندگی کاری بین سرمایه روان شناختی و رضایت از زندگی است. مواد و روش ها: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. شرکت کنندگان پژوهش 244 نفر از کارکنان شرکت آب و فاضلاب اصفهان بودند که به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. داده های به دست آمده از روش همبستگی و تحلیل میانجی ماکرو پریچر و هایز (2008) مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: سرمایه روان شناختی، خودکارآمدی، امیدواری و خوش بینی (01/0>p) و تاب آوری (05/0>p) با کیفیت زندگی کاری رابطه معناداری دارند. هم چنین سرمایه روان شناختی و امیدواری (01/0>p) و خودکارآمدی، تاب آوری و خوش بینی (05/0>p) با رضایت از زندگی رابطه معناداری دارند. نتایج تحلیل میانجی نشان داد کیفیت زندگی کاری میانجی رابطه سرمایه روان شناختی و ابعاد آن (خودکارآمدی، امیدواری، تاب آوری و خوش بینی) با رضایت از زندگی می باشد. نتیجه گیری: بنابراین، با تغییر سرمایه روان شناختی می توان بر کیفیت زندگی کاری و درنهایت بر رضایت از زندگی تأثیر مثبت گذاشت. نوع مقاله: مطالعه پژوهشی.